Italian roadtrip

Op donderdag 15 juli vertrokken we naar Italië. Na twee jaar konden we weer. Voor het eerste als ouders van een 2 jarige peuter op een rondreis. De laatste reis met zijn drieën want nummer 2 laat duidelijk merken dat ze onderweg is. 

De coronatest was negatief, de spullen waren ingeladen en we konden vertrekken. Ergens bij Utrecht kwamen wij er achter dat wij de medicijnen van Kiki waren vergeten en die zijn best essentieel dus weer terug naar Landsmeer. De medicijnen waren gepakt, nu konden wij echt op weg. Een spannende paar uur want het weer was niet al te best. Achteraf hoorde wij dat wij nog mazzel hebben gehad met het rijden langs Maastricht, het was noodweer en ook in België waren er wat wegen afgesloten maar we zijn veilig en wel in Mulhouse aangekomen. Ondertussen kregen wij het bericht van Peter R de Vries, we waren wel een beetje ontdaan en hoe klein is het contrast als je die zelfde avond nog hoort dat je vrienden hun zoon is geboren! 

Mede door een mega kanjer van een Kiki, die soms vroeg of wij al klaar waren met rijden maar zich eigenlijk voorbeeldig heeft gedragen, hebben wij een flink stuk kunnen rijden. Hoe trots kan je zijn op je eigen kind. Snel wat eten en dan heerlijk slapen. Niet alleen Kiki sliep om acht uur maar ook papa en mama, morgen vroeg weer op richting Zwitserland. 

Wij hadden geen haast dus een beetje uitgeslapen, rustig ontbeten en rond 9 uur zaten wij in de auto richting Lauterbrunnen om met de trein een tochtje te maken door de bergen. Daar aangekomen kwamen wij er achter dat er aan dat tochtje een hoop kosten zaten dus zijn wij gaan wandelen en dat heeft niet teleurgesteld. Langs de prachtige watervallen van Lauterbrunnen, pannenkoeken eten bij de waterval, nog even spelen en op naar Italië want wij wilde wel nog de grens over vandaag. Een mooi hotel in gedachte en gaan maar……. 

Lang leven de TomTom, over de bergweg, door de wolken, de regen en sneeuw, 40 km lang. Als echte toeristen met 20 km per uur zo langzaam mogelijk rijden. Wat was dit spannend en mooi tegelijk en wat waren wij blij dat de berg voorbij was. Hoe bizar om ineens boven op de berg een dik pak sneeuw te zien. Dit zorgde er wel voor dat wij het hotel wat gepland was niet gingen redden dus opzoek naar wat anders. Dat was nog al een klus om voor een redelijke prijs een overnachting te vinden. Dit zorgde voor stress. En de spannende bergtocht. Laten we stellen het was niet de meest gezellige auto rit. Na een spannende rit, wat discussie en vermoeidheid, vonden wij een hotel. Snel wat eten en dan slapen. Dat eten was trouwens verrukkelijk! Een heerlijke risotto waarvan Kiki gulzig mee at en daarna een aardbeien gelato toe want dat was waar Kiki zich de hele reis op had verheugd. Een ijsje in Italië! 

En wat is nu leuker dan de dag eindige met een slaap feestje bij papa en mama in bed? Helemaal niks dus eindigde wij de dag heerlijk met elkaar in een reuze groot bed, om de volgende dag echt te gaan beginnen aan onze vakantie. Lago di Como!