Lofoten Eilanden

Na een paar dagen Stockholm, was het tijd om richting Noorwegen te vertrekken. Met de bepakte tassen (wij hebben zoveel onzin mee ) vertrokken wij naar de Arlanda Express, die bracht ons binnen 20 minuten naar het vliegveld. Wij waren daar natuurlijk overdreven vroeg maar Schiphol kan er nog wat van leren. Niet in de rij staan, zelf bagage inchecken en binnen 5 minuten ben je klaar. Top. Daarna winkeltjes kijken en eten en toen wachten op het vliegveld. Het vliegtuig bracht ons binnen anderhalfuur naar Noorwegen - Tromsø. Daar hebben wij onze huur auto opgehaald die gratis geüpgrade werd naar een Honda SUV. Bedankt, wat een vette auto! En zo vertrokken wij richting de Lofoten. 

Een lange auto rit, in totaal 8 uur kwamen wij aan bij de Lofoten. Het was koud, grijs en veel wind. Bbbrrrr, zijn verwend in Zweden. Al maakte de eerste blikken op de Lofoten veel goed, wat was dat prachtig. Snel een camping zoeken, eten en naar bed. Ik kan je vertellen dit ging niet helemaal goed. Ons gasstel kon niet op het gas dus dat werd brood eten, het waaide zo hard dat Ananda na twee uur draaien in bed, in de auto is gaan slapen en het was gewoon kut weer. 
De volgende dag met wat gebroken ruggen, honger en iets beter weer vertrokken wij naar Å (langzamerhand beginnen wij de taal en de letters te begrijpen, al klinkt Zweeds net iets leuker). Å is een onwijs leuk dorpje en het einde van de Lofoten. In Å was een leuk museum alla Zuiderzee over hoe de visserij vroeger ging en in de wintertijd nog steeds gaat. Het was zeer leerzaam en wij begrepen nu ook hoe het werkt op de Lofoten. Hierna hebben wij nog gewandeld in de buurt en zijn wij vertrokken naar een camping niet ver van Å vandaan. Langzaam begon de zon te schijnen, hadden wij een nieuw gasstel dus wij konden eten en even heerlijk douchen. 
De volgende morgen zijn wij richting Reine gereden om te hiken, wat was dat zwaar. Wij hadden wat research gedaan op internet. De wereldbekende website, http://www.oppad.nl. Voor al uw verre reiswandelingen. De hike vond stijl naar boven plaats tussen bomen, rotsen, modder en stenen. Er was geen officieel pad maar wel een hele hoop toeristen. Het was zoals Jim zegt: 'pittig zwaar'. Ik wilde halverwege opgeven maar wij hebben het uit eindelijk binnen 1.17 uur gehaald . Het uitzicht was werkelijk waar prachtig en het helemaal waard. Totdat wij naar beneden moesten, dat was de hel. Het was glad, vies en stijl en dus niet fijn om naar beneden te gaan maar ook dat hebben wij veilig gehaald. Daarna een broodje eten  en een camping zoeken. De benen en lichamen waren op. We zijn naar Ramberg gereden en hebben nog even over het Caribische strand van Ramberg gelopen. Wit zand en blauwe zee (de Noordzee) er waren nog net geen palmbomen. Iets verder was de camping, prachtig aan het strand met uitzicht over de zee. Wij hebben de rest van de dag geluierd in de zon en genoten van de rust en het uitzicht.  S'avonds hebben wij op het strand de prachtige zonsondergang bekeken en zijn daarna naar bed gegaan, al zou je denken dat het nog steeds half twee in de middag is, zo licht is het. De midzomer zon, prachtig om dat mee te maken. 
In de ochtend hebben wij ultiem rustig aan gedaan en zijn toen richting Svolvaer gereden, de hoofdstad van de Lofoten. Wij zouden die middag een vistrip gaan doen. Iets waar wij ons erg op hadden verheugd. Wij hebben nog een rondje gelopen door het dorp en zijn om 3 uur op de boot gestapt. Bert en Lisanne waren onze bemanning. Het leuke was dat Lisanne uit Nederland kwam en jaren geleden naar Noorwegen is vertrokken maar wel nog Nederlands praat. Wij krijgen wat uitleg over het gebruik van de hengels en vaarde rustig naar de eerste vissersplek. Als de bel ging mochten we gaan vissen. Binnen een minuut had de jongen naast Ananda een joekel van een kabeljauw gevangen en een paar minuten later kwam Jim met een vis aan zijn hengel. In de tussentijd had Ananda nog steeds niets gevangen en werd toch wel wat verdrietig. Al de hele vakantie was het doel een vis vangen en toen ineens werd de hengel wel heel zwaar en was het hard werken om de vis naar boven te halen. Daar was hij kabeljauw nr 1. Twee gelukkige kleuters aan boord en het was niet de laatste vis wat wij vingen. Wij hebben in totaal zeven vissen gevangen. Waarvan een aantal kleine, die werden gebruikt als voer voor de grote. Nadat wij alle twee een vis hadden gevangen en hadden afgeven om mee te nemen, hebben wij de rest van de gevangen vis weer terug gegooid. Die is waarschijnlijk wel door iemand anders gevangen en opgegeten . Wat waren wij gelukkig en hebben het onwijs leuk gehad. Hierna is Jim flink door gaan rijden zodat wij de volgende dag minder lang in de auto hoefde richting Tromsø. Wij kwamen op een spookcamping aan, hartstikke laat maar de verse vis smaakte prima en donker was het toch niet. 

Op naar Tromsø. Nog wat genoten van het uitzicht en hebbend toen gevestigd op de camping in Tromsø. Wij hebben de tent opgezet en zijn richting de stad vertrokken, auto geparkeerd en tijd voor koffie. Dat is erg lekker naar altijd maar oploskoffie. Na de koffie zijn wij richting Polaria gelopen. Een museum over het Noorderlicht, het noorde van Noorwegen en alles wat daar mij te maken heeft. We hebben twee prachtige films gezien of de dieren en de natuur en over het noorderlicht. Ook hebben zij een aquarium met dieren die daar vandaan komen en hebben zij vier zeehonden, die de daar verzorgen. Zo lief! Deze zeehonden zijn hier omdat de in de natuur niet meer konden leven. Ze maken er ook geen show van maar zijn echt alleen met de zeehonden bezig als dieren die daar leven en niet als entertainment.  Hierna zijn wij met vele omwegen naar de botanische tuin gereden, dat was het ook echt waard. Jim ging zelfs de Lion King na spelen oftewel hadden wij ook over kunnen slaan. Daarna wat snacks in de supermarkt en genoten van het uitzicht. Onze laatste stop was de Artic Kathedraalq. Prachtig mooie witte kerk, heel klein en intiem met een groot glas in lood kunstwerk. Hier hebben is een kaarsje gebrand en nog een traan gelaten, om daarna afscheid te nemen van Tromsø en de volgende vroege morgen in het vliegtuig te stappen richting Bergen. Als je ooit de kans krijgt of denkt waar moet ik naar toe... De Lofoten eilanden zijn het meer dan waard!!!