Crocodilles, Whitsundays =) and more....

20 juli 2014 - Cabbage Tree Creek, Australië

Maandag 14 juli zijn wij vroeg vertrokken vanuit Town 1770, dit om op tijd aan te komen in Rockhampton en door te kunnen rijden naar de corocdille farm. Het was een flinke auto rit maar om 10:25, 5 min. voordat de tour zou beginnen kwamen wij aan. De tour begon met een praatje over de farm en waarom deze farm er was, er werden foto's geshowd en wij kregen een filmpje te zien. Daarna was het tijd om de krokodillen te voeren. Deze farm heeft ongeveer 3500 krokodillen, en ik denk dat wij er maar 20 hebben gezien... Na de kleintje was het tijd voor de grote krokodillen. Talitah je zou dit helemaal geweldig vinden, ik vond het daarin tegen doodeng, belachelijk grote krokodillen. Op het einde konden wij nog een kleine krokodil vast houden, het is raar maar dit beestje was hartstikke zacht. Hierna hebben Tijmen en ik krokodillen ribs gegeten. Als je er bent dan moet je het toch proberen, het was taai en smaakte naar niks. Nog een souvenir gekocht en ook voor mijn kleine zusje en op naar de camping. In Yeppoon - Kinka Beach hebben wij overnacht. 

Dinsdag 15 juli zijn wij verder gereden naar Airlie Beach, om hopelijk woensdag te gaan zeilen. Airlie Beach is een leuk, studente, backpackers plaats. Een beetje Salou, met het strand, alle clubs, winkeltjes maar vooral veel jonge, soms dronken mensen. Ik zou er kunnen wonen, was namelijk super relaxed. Op de camping hebben wij een 3-daagse zeiltocht kunnen boeken, jippie! 

Woensdag 16 juli om 13:30 was het dan zo ver, zeilen langs de whitsunday eilanden. Wij werden opgehaald en kwamen aan bij onze boot, de Silent Night. Liam onze kapitein, met een echte kapitein stem. Wij dachten eerst dat hij een grapje maakt maar hij praatte echt zo. Het was een barefoot boot dus alle slippers in een bak en ik heb ze drie dagen niet gezien, heerlijk!!! De toch begon met een afternoon snorkelduik, het water was heerlijk en onderwater super mooi. Daarna was het tijd voor een snack en nog een stukje zeilen. De boot is geankerd, wij hebben gegeten, gedronken en sterren gekeken. Ik heb een vallende ster gezien en mijn wens de sterrenhemel in gestuurd. Wij zaten met 10 mensen op de boot, 2 Franse, 4 Duitsers, en 2 uit Oosterijk. Super gezellige en relaxte groep. 

Donderdag 17 juli stonden wij vroeg op, ontbijten en om 08:30 lagen wij in het water voor onze eerste snorkelduik. Super mooi koraal en mooie regenboog en papegaai vissen. Na een klein stukje varen was het tijd om met schildpadden te snorkelen. Alle dames hadden het koud en ik zat flink te bibberen. Tijmen riep turtle en toen ben ik er in gedoken, wat een ervaring. Snorkelen en nog geen meter voor je een schildpad. Na 10 min. in het water ben ik eruit gegaan. Samen met kaptein Liam zat ik op de boot te kletsen toen een andere boot begon te gillen. Walvissen, deze sprong prachtig uit het water, groot, hoog en dichtbij. Er achter sprong een baby walvis uit het water. Te schattig! Liam  en ik begonnen te roepen naar de andere zodat dit ook nog konden geniet. 5 min. hadden wij een prachtig beeld van spelende walvissen voor onze boot. Hierna zijn wij door gevaren naar Whitehaven Beach oftewel het bounty eiland van de Whitsundays. Niet te beschrijven hoe mooi, helder blauw water, spierwit strand. Hier hebben wij 2,5 uur door gebracht. Dit was een beetje lang, hierna zijn wij doorgevaren naar onze slaapplek.  Eten was weer heerlijk en de drankjes smaakte goed. 

Vrijdag 18 juli was onze laatste ochtend op de boot. Het waaide goed dus het echte zeilen kon beginnen. De zeilen gingen uit en wij hingen met ze alle aan een kant en de boot stond recht op. Het water vloog de boot over en iedereen was weer afgekoeld. Ik was blij dat dit niet de hele trip was maar wat een ervaring. Na de ruige boottocht kwamen wij terug in de marine van Airlie Beach. Wij hebben een taxi terug gepakt naar de camping. In de taxi hoorde wij het vreselijke nieuws van het vliegtuig. Tijmen en ik waren in shock. Op de camping hebben wij vol ongeloof naar de televisie gestaard. Aangezien wij twee dagen niet hadden gedoucht, ons haar touw was en ik de zout korrels van mijn lichaam kon vegen, was het tijd voor een heerlijke warme douche. Na de douche zijn wij de auto in gestapt richting Townsville. Rond de klok van 4 kwamen wij aan in Townsville, wij hebben een camping opgezocht en zijn ingestort. Silent Night je was geweldig, eten was heerlijk, lokatie prachtig en de crew maakte de reis af. 

Zaterdag 19 juli zijn wij richting de Wallaman Falls gegaan. Toen wij er bijna waren was de benzine bijna op. Ik was een beetje boos en gestresst omdat ik het alweer zag gebeuren dat wij moeten gaan duwen, gelukkig kwamen wij op tijd aan bij het bezien station. Wij zijn niet terug gereden, mede omdat het een zeer nare/vervelende, klote weg is en wij andere helemaal nergens meer heen konden rijden. Nu zitten wij in de auto richting Port Douglas. Dit ligt boven onze eind bestemming maar omdat wij nog twee dagen met de camper hebben, besloten wij om iets boven Cairns te rijden en daar de omgeving nog te gaan verkennen. In Port Douglas hebben wij een rondje gelopen en zijn daarna neer geploft op de camping. 

Zondag 20 juli zijn wij vertrokken richting Cape Tribulation. Dit ligt ongeveer 2 uur rijden boven Cairns en je moet met de ferry de Daintree River oversteken om er te komen. Je rijdt vanaf de ferry een super mooi regenwoud in. Na een wandeling door de mangrove, die uitkomt op het strand en een adembenemend uitzicht vanuit de lookout zijn wij terug gereden. Onderweg hebben wij bij een biologische ijsmakerij een heerlijk mango/passievrucht ijsje gegeten. Na een ritje terug met de ferry zitten wij nu in Palm Cove om daar onze laatste campernacht door te brengen. Morgen rijden wij naar Cairns leveren de camper in en gaan heerlijk nog een paar dagen van het weer genieten. Over een week om deze tijd zitten wij alweer thuis in Amsterdam...... 


Verstuurd vanaf mijn iPhone

2 Reacties

  1. Joke:
    21 juli 2014
    Mooie verhalen
    Klinkt super allemaal
    Geniet nog even daar
  2. Jeannette:
    25 juli 2014
    Dat heb ik helemaal gemist Ananda dat je moest duwen dat verhaal dat hoor ik dan nog wel.