Santa Cruz ✌️

In Nederland droom ik er van om bij een plaatsje te wonen, bij de zee met zulke golven als in California. Waar je elke dag ongestoord naar toe kan lopen om te doen wat je leuk vind, spelen met een surfplank op de wilde zee. 
Van één van mijn favoriete kledingmerken in Nederland wist ik dat Santa Cruz zo'n dorpje was. Hier kon je magisch surfen en dat klopte.
Daarom had de lieve Ananda geregeld dat we in een nieuw airbnbtje sliepen, vlak bij het strand. Waar we met de fiets alles konden doen. We voelde ons echt één van de locals daar. Prachtig om dat mee te maken. 

Vanaf het begin probeerde ik een plek om een surfplank te regelen om lekker te gaan surfen, maar dat lukte niet geheel. We hebben dus heerlijk op het strand gelegen de eerste middag en kijkend naar de zee, als ik eerlijk ben, had ik daar weinig te zoeken. De golven waren zo hoog, daar hadden alleen de echte profs iets van kunnen maken. Dus achteraf was ik wel blij dat ik niet echt het water in gegaan was. 
We hadden wel een goede surfschool gevonden waar ik de volgende dag ging kijken of ik lesje kon nemen. Zij gaven gelijk aan dat het die dag niet zou gaan lukken omdat de baas van de surfschool alle lessen gecanceld had. De golven waren te hoog en hij wilde iedereen een goede ervaring met surfen geven. Ook was er een surfer in de zee doodgegaan, dus hij nam geen risico. Ik werd steeds blijer dat ik de dag ervoor niet een surfplank had gehuurd, om toch het water in de gaan. Er was een plaats de volgende dag om 8 uur 's ochtends. Ik had besloten dat te doen. Dan konden we rond 11 uur in de richting van onze laatste bestemming vertrokken. Helemaal goed dus. 

Wat gingen we verder de dag doen? Dat was een goede vraag. Het leek mij leuk om de kust highway, nummer 1, een stukje zuidwaarts te rijden. In de richting van Big Sur. Dat waren ruige rotswanden, langs de kustlijn. Het gekke was dat er wat bewolking bleef hangen tussen de bergen. Het was dus best fris. Ook was het apart om zoveel brandweer en politie op de been om een bosbrand in goede handen te krijgen. Door de droogte waren er 15 huizen in vlammen opgegaan. Dus indrukwekkend om dat te zien, ook al zagen we er weinig van. 

De vorige avond had Ananda het leukste eetplekje van de vakantie geregeld. Op een catamaran, van O'neill, met bier en pizza. Met een prachtige zonsondergang.
Dus bier, pizza, een boot en een zonsondergang, kan het romantischer? Voor mij niet.  
Na ons avontuur op de boot zijn we nog doorgefietst naar de boardwalk. De laatst overgebleven kermis aan de Californische kust. Daar zijn we in een aantal attracties geweest. Zoals een spookhuis, we hebben gebasketbald en we zijn in een achtbaan geweest. Heerlijk, even naar de kermis. Gewoon omdat het kan. Daarna snel naar huis gefietst om lekker te gaan slapen. Morgen stond de surfles op het programma. 

Na 4 jaar niet te hebben gesurfd ging het dan weer gebeuren. Ik was vooral best benieuwd of ik het nog kon. Tot mijn verbazing lukte het mij bes aardig. Daar was ik uiteraard zeer content mee. Echt een heerlijk ochtendprogramma. Maar het meest indrukwekkende van de dag kwam na de les. Wij kwamen het water uit en er waren heel veel surfers nog lekker aan het genieten van de golven. Ook zag je een groep surfers een rondje maken in de zee. Dat zag er mooi uit, maar de reden waarvoor zij dat deden was nog mooier. Zij gingen het as van een overleden surfer terugbrengen naar de zee en daar was een heel ritueel voor, echt indrukwekkend om dat te zien hoe dat werkt in de scene.
Na de surfles konden we naar onze laatste plaats van onze reis gaan. San Francisco. Ik kijk er naar uit. 

XXX Jim en Ananda